wait, wait, wait...medyo nadadala na ko sa music, sa comment at sa last post. nak ng... baka biglang bumalik ang sakit. laughter daw is the best medicine. kaya tatawa na lang ako. the first time i read this, nag enjoy talaga ako. sana mag enjoy rin kau!
SAPOL Ni Jarius BondocAng Pilipino STAR Ngayon 11/25/2005
KUMIRIRING ang telepono nang madaling araw....
"Hello, Master Carlos? Si Arnaldo po ito, 'yung katiwala niyo sa bahay-bakasyunan niyo."
"O, Mr. Arnaldo, ikaw pala. Ano't napatawag ka? May problema ba?
"Um, napatawag lang po ako para abisuhan kayo na namatay ang alaga niyong parrot."
"Yung parrot kong si Pikoy, patay? 'Yung nanalo sa bird show?
"Opo, Master Carlos, 'yun na nga po."
"Putris ... sayang! Ang laki pa naman ng nagastos ko sa ibong 'yon. Hay, buhay!Teka, ano nga ba ang ikinamatay niya?"
"E, kumain po kasi ng bulok na karne...."
"Bulok na karne? At sino namang salbaheng tao ang nagpakain sa kanya ng bulok na karne?"
"W-Wala po. Nanginain po siya ng karne ng isang patay na kabayo."
"Patay na kabayo? Anong patay na kabayo, Mr. Arnaldo?"
"E, 'yun pung mga thoroughbred horses niyo, Sir. Namatay po kasi lahat sila sa pagod, kahihila ng kariton ng tubig."
"Nasisiraan ka na ba ng bait? Anong kariton ng tubbbiiiiggggg?"
"Yun pong pinampatay namin ng sunog."
"Diyos ko po! Anong sunog naman 'yang pinagsasasabi mo?"
"'Yun pong halos tumupok sa bahay niyo.... Tumumba po 'yung isang nakasinding kandila, tapos nagliyab 'yung kurtina at mabilis na kumalat ang apoy...."
"Ano? Puuut.... E, may kuryente naman diyan sa bahay-bakasyunan, a. Para saan yung kandila?"
"Para sa burol po."
"Ano? Kaninong burol?
"Sa nanay n'yo po, Sir. Bigla kasi siya dumating dito nu'ng isang gabi, walang kaabi-abiso. Lampas hatinggabi na. Akala ko po magnanakaw. Binaril ko."
aw! hak..hak..hak...
SAPOL Ni Jarius BondocAng Pilipino STAR Ngayon 11/25/2005
KUMIRIRING ang telepono nang madaling araw....
"Hello, Master Carlos? Si Arnaldo po ito, 'yung katiwala niyo sa bahay-bakasyunan niyo."
"O, Mr. Arnaldo, ikaw pala. Ano't napatawag ka? May problema ba?
"Um, napatawag lang po ako para abisuhan kayo na namatay ang alaga niyong parrot."
"Yung parrot kong si Pikoy, patay? 'Yung nanalo sa bird show?
"Opo, Master Carlos, 'yun na nga po."
"Putris ... sayang! Ang laki pa naman ng nagastos ko sa ibong 'yon. Hay, buhay!Teka, ano nga ba ang ikinamatay niya?"
"E, kumain po kasi ng bulok na karne...."
"Bulok na karne? At sino namang salbaheng tao ang nagpakain sa kanya ng bulok na karne?"
"W-Wala po. Nanginain po siya ng karne ng isang patay na kabayo."
"Patay na kabayo? Anong patay na kabayo, Mr. Arnaldo?"
"E, 'yun pung mga thoroughbred horses niyo, Sir. Namatay po kasi lahat sila sa pagod, kahihila ng kariton ng tubig."
"Nasisiraan ka na ba ng bait? Anong kariton ng tubbbiiiiggggg?"
"Yun pong pinampatay namin ng sunog."
"Diyos ko po! Anong sunog naman 'yang pinagsasasabi mo?"
"'Yun pong halos tumupok sa bahay niyo.... Tumumba po 'yung isang nakasinding kandila, tapos nagliyab 'yung kurtina at mabilis na kumalat ang apoy...."
"Ano? Puuut.... E, may kuryente naman diyan sa bahay-bakasyunan, a. Para saan yung kandila?"
"Para sa burol po."
"Ano? Kaninong burol?
"Sa nanay n'yo po, Sir. Bigla kasi siya dumating dito nu'ng isang gabi, walang kaabi-abiso. Lampas hatinggabi na. Akala ko po magnanakaw. Binaril ko."
aw! hak..hak..hak...
15 comments:
wahehehehehe!!! parang napunta na sa inbox ko to ineng :)
nyeheheh! tumawa pa rin ako kahit parang nabasa ko na yan dati.
Ganyan nga, kahit minsan lang ay mabanat naman ang mga labi mo. smile and be happy!
hehe... hindi ka lang pala pang senti pang komedya pa...
nyahahaha! bumalik sa alaala ko ang joke na ito, naipasa na rin sa akin ito eh :)
sabi ko na nga ba familiar eh! pero kahit old joke na yan sakin tawang-tawa parin ako..buti na rin at pinaalala mo!
UMIIYAK ::::: TUMATAWA!!! TSK TSK
DELIKADO NA ATA! OKAY KA LANG IHA? HEHEHEH
Mwah+Hugs* for you... ahihihih!!
Wah namiss ko to!!! Sensya na kung ngaun
lng ulit ako nkabisita dito sis..
medyo tagal ko din nawala't ngayon
lng ako nagbalik sa pagbloblog hehehe!!
Aaaaaahhhh Sobrang namiss ko ikaw!!
mama yukero .. heheh . dami na naganap sayo na nde ko alam .. nde ko pa nabasa ng buo yung bago mong posts kasi singit lang as usual sa paglalaba ang pag online ... save ko nlng ang post ako ng mas matinong comment later ... miss u mare ...
RUTHAN. malamang familiar, napabasa ko na sayo yan eh...
LOJIKA. machong tanghali sa iyo...
bat ba kasi puro medyo kinda madrama tong blog mo. di mo ba alam na kapag nalulungkot ang isang tao tapos may kasamang iyak eh lumalabas ang mga toxin sa ating katawan, minsan may natitira sa loob ng katawan natin at ito ang nagiging tumor tapos cancer nah...
iwasan mo na este nating malungkot. at the first place ang gusto naman nating lahat talaga eh maging masaya eh... aminin...
nabasa ko na mare ... natawa ako ng grabe ... walang halong kembot ...
phoebe...totoo bang nakakanser un?
huh?
heheh! kiber! nyahahah! mamatay din taung lahat! that's for sure.
hay nako, buti naman hindi ka na (masyadong) senti. :]
sa tingin ko oo. yung kasiguraduhan ko eh 80%. kaya nga diba ni rerequired din minsan ng mga doktor na wag tayong ma dredrepress dahil magkakasakit tayo tapos kapag lumala abay tumor na pala...
mas maganda ng iwasan kesa sa gamutin mo pa diba. ingat lang tayo. alam nating di natin alam kung kelan tayo kukunin pero mas maganda narin yung marami kang nagawang tama, maganda at matino diba.
ayus to, natanggap ko na to sa mail ko hak hak hak.
Weeeee "Muntik na kitang minahal" Bg Bg Bggggggggg!!!!
yang ang tamang style sa pagdedeliver ng masamang balita! Hindi biglaan.
Post a Comment