cleanin out the closet

pano mo huhugutin ang isang tinik kung alam mong masakit? pano kung sabay sabay mong hinugot ang lahat?

"the fire that hardens the steel is the same fire that melts the butter."

alam kong delikado ang sumugod sa apoy. batid ko ang nakakapasong init na kanyang hatid. pero minsan kailangan mong mamatay para muling makapagsimula ng bagong buhay. minsan para muling makapag-umpisa kailangan tapusin ang nauna.

mahirap iwanan ang mga nakasanayan mo na.
mahirap magbago at muling mag-umpisa
dahil una sa lahat, matatakot ka.

"it's true setting someone free is the hardest thing to do. it's not the tears you cried that makes it so hard but the small piece of hope left inside your heart that someday you'll still end up together."

detachment. mahirap. masakit. at dahil tao ka, di mo maiiwasang umasa. pero dapat alam mo kung hanggang kelan ka lang kakapit. dapat alam mo kung kelan ka bibitaw. dahil ang lahat ay may katapusan. ang araw na sumikat ngayon ay hindi maiiwasang lumubog pagdating ng hapon. darating ang gabi pero bukas may liwanag na muli.

me mga bagay na minsan iniisip mong sana di mo na lang ginawa o sana ginawa mo na lang. regrets! pero lalamunin ka lang ng regrets na yan. kelangan mong panindigan lahat ng yong ginagawa dahil sa buhay walang daan pabalik.

"no one can go back and make a new beginning but anyone can start from now and make a happy ending."

oo sinabi ko na.

parang panaginip pero totoo. akala ko pag gising magiging pukto ang mata ko. buti na lang hindi. siguro ung hindi ganun karami nailuha ko kumpura nung una pa o siguro sanay na. immune na. kapag nasobrahan ang sakit, tama! mamamanhid ka.

ngayon, kelangan ko ng bagong umpisa. kinulayan ko ang mukha ko. pilit pipintahan ng saya. para alam nila walang problema.