excuse letter

to whom it may concern,

please excuse me for being absent from nov. 2006 up to before this moment. pasensya at salamat sa lahat ng mga taong nag-abang at naghintay. salamat sa mga taong hindi nawala kahit hindi ko nagagawang bumalik. wala namang mabigat na dahilan. nagkataon lang siguro na hindi lahat ng bagay sa buhay ay mabibigyan natin ng pareparehong prioridad. kaya nga siguro sa oras pa lang na matutong umunawa ang tao, tinuturuan na taung magbilang; sa pagpasok palang natin sa prep school, tinuturuan na taung mag-rank; at sa pag-aaral natin sa elementary at highschool, itinuturo kung alin ang mas matimbang o ang mas mabigat... simpleng mathematics ang numero ng buhay. numero. isa nga siguro sa mga dahilan. ano sa tingin mo ang lasa ng pinaghalong sauce at sabaw? shawarma at asukal? suka at siopao? they can't be good together. me mga bagay talaga na hindi natin pwedeng pagsamahin o pagsabayin. numero at letra? pwede nga bang magsama? numero ang pinaglalaruan namin sa course ko. titik at salita naman dito. isa pang dahilan, ang hirap naman bumalik nang walang praktis at nawalan ng momentum. ung para kang pakong kinalawang, napanis na ulam, utak na walang laman, stagnant water sa imbural, kwentong walang saysay, nirarayumang kamay. walang silbi. walang kwenta. at kung ipagpipilitan kong magpost dito na hindi naman sumasabay ang isip at puso ko, baka ito kinalabasan ng post ko:

25/-/*+516383&$^936376 476 4368, 3576345 2345235269==\5463512 3425285704912 &^*^$(#^&$&*#%(*^&$(15487 54678464 9846519879846 549846 5465454987984654 75*/46465-4 65++5415454687 984654 9846549 8751498765 1646621 51654 465 48 1 84 16 84 51 54 5 1984 65 98 45 59465684651 18978765489 49654975 94 8 4 8 91657856 679865 14946 64596 46848 719- kaya ito ngaun lang ako bumalik. ang importante naman, bumalik ako.. ^_^.

looking forward for your utmost consideration.

respectfully yours,

lojik